Περι έρωτος

Άτιτλο :

Μετρώ τις μέρες…

Τις βδομάδες…

Πόσος καιρός μου απόμεινε ;

Σε αυτό το βοσκοτόπι

από ανθρώπους,

που παίζουν την φλογέρα τους

και χορεύω στο ρυθμό τους.

Ξεχνώντας το αύριο.

Μια μέρα;

Ένας χρόνος;

Μακάρι για πάντα…

 

Άτιτλο

Μια εικόνα χίλιες λέξεις.

Ένα σπίρτο να καίγεται.

Ένα ποιήμα σε δημιουργία.

Το αγκαλιάζουν οι φλόγες

Αλλά όχι πολύ στενά.

Από μακρυά ,

ευλαβικά.

Χορεύουν γύρω από το ξυλάκι.

 

Και αυτό που απομένει,

είναι μια αδύναμη

αποθρακωμένη μορφή,

ευάλωτη σε ελαφρύ άγγιγμα.

 

 

Άτιτλο

Κάθε βράδυ χτυποκάρδι.

Κάθε λεπτό ανυπομονησία.

Κάθε στιγμή άγχος μήπως τελείωσει εδώ.

 

Μα δεν θέλω να τελείωσει.

Μόλις ανακάλυψα τι χρώμα είναι η ευτυχία.

Και δε είναι ανθρώπινο.

Φοβάμαι να την αποδεχτώ

Από ανησυχία ότι θα σβήσει.

Σαν ένα όνειρο που χάθηκε

Στη λάμψη της ημέρας.

 

Άτιτλο

Ο έρωτας μου φτάνει στα ουράνια.

Εκεί στα σύννεφα.

 

Αυτά με ταξίδεψαν εδώ.

 

Τα γεμάτα ευγνωμοσύνη μάτια μου,

Αδρανοποιούνται ατενίζοντας την ομορφιά τους.

 

 

Άτιτλο

Που και που

Υψώνομαι στο ύψος των αγγέλων

Και κολυμπώ μεθυστικά

Στο παράδεισο τους.

 

 

 

Άτιτλο

..και όταν τα μάτια σου κοιτώ,

Νιώθω ότι υπάρχω

Έστω και για έναν.

Για εσένα.

 

Άτιτλο

Που και που έρχεσαι στο μυαλό μου

Και το χαμόγελο μου κυματίζει..

 

Άτιτλο

Αρχές ιουλίου.

Ανυπομονώ.

Άυριο ξεκινούν οι διακοπές μου.

Όλα έχουν ήδη αρχίσει να φαντάζουν όμορφα.

Η ομορφιά με περιτριγυρίζει.

Από τη μια τα χρώματα της φύσης.

Από την άλλη μια καλοκαιρινή μελωδία και λίγο ροζέ κρασί.

Αραχτή στο μπαλκόνι.

Σκεφτόμενη τι θα με κάνει να νιώσω ακόμη πιο όμορφα.

Το τοπίο μαγικό.

Ροζ αποχρώσεις

Και ένα αστέρι

Εκεί

Στο βάθος.

Ακόμη και αυτό φανερωνει το πλησίασμα του καλοκαιριού.

Αεράτα φορέματα, ιδρώτας, άγνωστα μέρη

Χαμόγελα σε αγνώστους, απρόσμενες γνωριμίες

Έρωτας

Μυρίζει έρωτα ήδη

 

Άτιτλο

Κοιτάζοντας το αστέρι

Μου έρχεται η ανάμνηση σου.

 

Εκείνο το καλοκαίρι.

 

Τώρα πλησιάζει το επόμενο.

Περιμενω εγκάρσια το βέλος του θεού Έρωτα.

 

Ο δικός σου

Αποτελεί ανάμνηση.

 

Και εκεί που ξεκίνησα να το γράφω πλημυρρισμένη από έρωτα,

Θα το ολοκλωρώσω με θλίψη.

 

 

Άτιτλο

Το αστέρι μετακινείται.

Οι μέρες περνάνε.

Αρχές ιούλη.

Ζέστη

Ιδρώτας

Ερωτική αφύπνιση

Αδράνεια

Γνώριμη σιωπή

Και ανάπαυλα.

 

Η φύση ξεδιπλώνεται μαγικά

Και εμείς παραμένουμε αδρανείς.

Αποσβολωμένοι μπροστά στο μεγαλείο της.

 

Οι λέξεις βγαίνουν δύσκολα.

Οι επιθυμίες εκδηλώνονται εύκολα.

Η παράδοση στην ηδονή των αισθήσεων

Ξεκινά.

 

Αρχές Ιούλη..

 

 

Άτιτλο

Το καλοκαίρι ο έρωτας είναι παντού.

Είναι διάχυτος.

Τον βρίσκεις καθημερινά μπροστά σου.

Ώσπου κάποια στιγμή, παίρνει μορφή.

Προσωποποιείται.

Αρκεί να αφεθείς…

Και θα νιώσεις το μεγαλέιο του.

 

Άτιτλο

Ο αέρας που αποπνέει είναι μεθυστικός.

Τον μυρίζεις και θές και άλλο.

Νιώθεις ότι άμα σταματήσεις να τον εισπνέεις

Θα πάθεις ανοξία.

 

Άτιτλο

Σε σκέφτομαι και ξέρω ότι κάποτε

Ερωτεύτηκα.

 

 

Άτιτλο

Η ζωή ξεχειλίζει από έρωτα

Και το μουνί μου από ηδονή

Για σένα.

 

 

Άτιτλο

Επέστρεψα

Κύκλοι έκλεισαν

Άλλοι ξεκίνησαν.

Η πρώτη μέρα ήταν μαζί σου.

 

Οι αναμνήσεις από το νησί ξαναζωντάνεψαν.

Η μια νύχτα στο νησί

Έγινε μια νύχτα στην αθήνα.

Το σεξουαλικό σου κάλεσμα

Αφύπνισε για ακόμη μια φορά

Κάθε μου αίσθηση.

Μόνη.

Σε ένα καφενέ.

Καπνίζοντας.

Πίνοντας ούζα.

Διαβάζοντας ποιήματα που μου θυμίζουν τον έρωτα

Σελίδες γεμάτες ηδονή και πόθο.

Καυλωμένη στη σκέψη σου.

Φέυγεις αύριο.

Γενέθλια μέρα σήμερα.

Για ακόμη μια φορά το αφήσαμε στο επανιδείν.

Για ακόμη μια φορά με έκανες να πιστέψω στον έρωτα.

 

Πέρασε μια μέρα

Και ξεκινήσα ήδη να σε φέρνω στο μυαλό μου σαν ανάμνηση.

Καλό ταξίδι.

 

 

Άτιτλο

Ι mourn our love

The days that I am not seeing you.

I am so addicted to you, my love

 

Dont talk

 

Listen

The silence talk to us

She’s singing our love.

 

Dont be afraid.

Listen to her.

Liberate your senses

And let her penetrate you.

 

Oh!

Police sirens burst out

What a dominating power!

 

The feeling is gone.

 

But I still have you

My love..

 

Άτιτλο, 29219ΑΘ

Η στάση σου γαλήνια.

Το σώμα σου χαλαρό.

Η ματιά σου γεμάτη ένταση.

Νιώθω τον θυμό

Βρίσκεται σε συγκρουση με την φαινομενικά ήρεμη άυρα σου.

Σε κοιτώ και νιώθω φόβο από την οργή που κρύβεται μέσα σου

Ένα φόβο που ξυπνά ότι κοιμισμένο βρίσκεται μέσα μου.

 

Άτιτλο

Η κυριαρχική σου ματιά

Με κάνει να νιώθω ασφαλής.

Έτοιμη να παραδοθώ.

Να γίνω έρμαιο της πνευματικού σου μεγαλείου.

 

Άτιτλο

Ένας ευαίσθητος δολοφόνος

Με μια κυριαρχικότητα που με αδρανοποιεί..

 

Ονειροπληξία:

Μικρές στιγμές τρυφερότητας κάνουν τη καρδιά μου να ραγίζει.

Νιώθω ένα κενό στην ύπαρξη μου.

Ενα πόνο για κάτι που έχασα.

Μια ματαιοδοξία ότι δεν θα ξαναβρώ κάτι αντίστοιχο.

Μια σκοταδίνη κατακλύζει την ύπαρξη μου.

Και τι κάνω;

Επενδύω στην απάτη των ονείρων.

Και παραδίδομαι σε μια ψευδαίσθηση

Που θα πάψει να υφίσταται

Οταν αντικατασταθεί από την επόμενη.

Και αυτό παίρνει καιρό.

Μήνες αυτοεγκατάλειψης σε μια φειδωλή πραγματικότητα

Χωρίς επιθυμία εξόδου.

 

Εκείνη η μέρα 7719

Εκείνη η μέρα επανέρχεται στο μυαλό μου σαν ισχυρή ανάμνηση

Είναι η μέρα που ξαναβρεθήκαμε μετά απο καιρό

Κλειστήκαμε στο σπίτι σου.

Ο χρόνος περνούσε γρήγορα.

Μακροσκελείς συζητήσεις, σκοτεινή μουσική, έρωτας.

 

Ώσπου ήρθε βράδυ.

Και η ανάγκη σου για κίνηση σταμάτησε το χρόνο.

Εξήλθαμε του χώρου και οι δρόμοι μας απέκλεισαν.

Περιπλανώμενη στα στενά των Εξαρχείων αναστοχαζόμουν

την ομορφιά της περιοχής.

Μια μαγεία κρύβεται μέσα της.

Δυο τρεις ανταλλαγές ματιών και μια δυο σύντομες συζητήσεις

και ερωτεύεσαι.

Μια μπύρα ,ένα τσιγάρο και μερικές σκέψεις μετά,

πήρα το δρόμο για το σπίτι σου.

Περίμενα στο περβάζι.

Η ώρα περνούσε και ενώ η ευτυχία μου παρέμενε, η ενοχή μου μεγάλωνε.

Ακολούθησε το Τηλεφώνημα.

Μια φωνή διέκοψε τη ροή της κλήσης.

Μια φωνή γνώριμη

Μια γνώριμη λέξη.

 

Κοράκι

Κοράκι κραύγαζε.

Η συζήτηση με βάραινε και θεώρησα ότι φωνή πρόκειται για παιχνίδια του μυαλού.

Μετά το τέλος του τηλεφωνήματος

Ανέβηκα πάνω.

Αντίκρυσα κρυστάλλινα μάτια, συγκρατημένο χαμόγελο και προσποιούμενη σκληράδα.

Τα μάτια μου αγκάλιασαν τα δικά σου.

Αυτό διήρκησε μερικά δευτερόλεπτα.

 

Δυο υπάρξεις που πλημυρρίζουν απο ελπίδα και έρωτα για ένα σιχαμένο κόσμο.

Αυτό μας ενώνει.

 

Εκείνη η μέρα δεν θα αργήσει!

 

Έιπα εξερχόμενη την επομένη.

Άτιτλο 5319 :

Σε κοιτώ

Και ξέρω ότι άμα σε πιάσω

Ο κόσμος που δημιουργησα  τα τελευταία λεπτά

Θα χαθεί.

Λάμπεις δίπλα στο παράθυρο

Σε ακούω να ξεφουρνας ήχους

Αδιάφορω

Αλλά οι ήχοι συνεχίζουν

Σε ξανακοιτω και διαεπεξεργαζομαι την ύπαρξη σου

Και παραδίνονται στη μοιραία έλξη σου

Και σε αγκαλιάζω με τη παλάμη μου

Και τότε επιτρέψω και πάλι στο χωροχρόνο

Σε ένα χρόνο που είχα ξεχάσει

Και σε  ένα χώρο που προσπαθούσε να ξεχάσω...